23 Kasım 2009 Pazartesi

Nokta Konmuş, Bitmiş, En Güzel Hikayem...

Boşluk… Artık hissedilen derin bi boşluk..


Gülümseme var yüzlerde sadece, hatıralardan geri kalan sıcak bi gülümseme, ufacık bi göz yaşıyla beraber…


Ama artık olmayacağını bile bile hala var olan bi sevgi de var…


Olmayacağını bile bile ama peki ya olursa ?


Hayır, “ama”sı “peki”si “ya”sı yok… Olmayacak duymadın mı söylenenleri ?


Evet, “ama”sı “peki”si “ya”sı yok, duydum !


Peki içten gelen o hisler, düşünceler, beynin ve kalbin içindeki “ama”lar ? Cevapsız sorular ?


Hayır, soru da yok, olmamalı !


Doğru, olmamalı…


Ama yine de, işte…

Bazen ne yaparsan yap olmuyo bazen…


“Benim de zaten hiç gücüm yok yüzüm yok hiç umudum yok
 Ama bil ki farklı bir hayaldi işkenceydi bazen
 Bazen çok güzeldi…
 Ama anlıyorum sesinden kurtulmuşsun sen
 Nokta konmuş, bitmiş EN GÜZEL HİKAYEM…


Gözde Ç.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder